Home

บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 4

รายละเอียด

หมวด: 2.บทเรียน โหราศาสตร์พระเวท ขั้นพื้นฐาน

อัปเดตล่าสุดเมื่อ: 21 พฤศจิกายน 2568

จำนวนผู้อ่าน: 106

บทเรียนที่ 3  รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 4

จากการสังเกตการณ์นักดาราศาสตร์ของอินเดียโบราณได้สังเกตการณ์และแบ่งเส้นทางวงกลมสมมติ 360 องศา ของ สุริยวิถี  ออกเป็น 12 ภาคหรือกลุ่มดาวที่เท่ากัน ซึ่งเรียกว่า ราศี  ส่วนโหราศาสตร์พระเวท หรือ ชโยติษะศาสตร์ จัดเป็นเวทังคะหรือสาขาหนึ่งของพระเวท คัมภีร์ที่เก่าแก่ที่สุดที่ของชโยติษะศาสตร์ คือ ภฤคุสัมหิตา ซึ่งรวบรวมโดย มหาฤาษีภฤคุ ในยุคพระเวท

อ่านเพิ่มเติม: บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 4

บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 3

รายละเอียด

หมวด: 2.บทเรียน โหราศาสตร์พระเวท ขั้นพื้นฐาน

อัปเดตล่าสุดเมื่อ: 21 พฤศจิกายน 2568

จำนวนผู้อ่าน: 31

บทเรียนที่ 3  รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 3

ที่มาของกาลเวลา  โหราศาสตร์กับกาลเวลา เมื่อ กาลบุรุษ หมายถึงบุคลาธิษฐานแห่งกาลเวลา หรือ "ปุรุษ" (บุรุษแห่งกาลเวลา) ซึ่งคำว่า โหรา ก็มีรากศัพท์จากคำว่า อโห(กลางวัน)+ราตรี(กลางคืน) ดังนั้นศัพท์คำว่า”โหรา”ก็หมายถึง”กาลเวลา”เช่นกัน   “กาลเวลา”เกิดขึ้นได้อย่างไร อธิบายแบบเข้าใจง่ายๆว่า เพราะมีกลางวัน กลางคืน มีดิถีขึ้นแรม มีเดือน มีปี จากการโคจรของดวงดาว จึงทำให้เกิด “กาลเวลา”ขึ้นมา ดังนั้นโหราศาสตร์ ก็คือศาสตร์ที่ว่าด้วยกาลเวลา จึงสัมพันธ์กับ "กาลปุรุษ" (บุรุษแห่งกาลเวลา) จนเป็นหนึ่งเดียวกัน หรืออาจจะเรียกว่า โหราบุรุษ ก็น่าจะได้เช่นกัน

อ่านเพิ่มเติม: บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 3

บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 2

รายละเอียด

หมวด: 2.บทเรียน โหราศาสตร์พระเวท ขั้นพื้นฐาน

อัปเดตล่าสุดเมื่อ: 21 พฤศจิกายน 2568

จำนวนผู้อ่าน: 174

บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 2

เมื่อลองแหงนหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืน มนุษย์โบราณจินตนาการว่า โลกอยู่ตรงกลาง และถูกห่อหุ้มด้วย “เปลือกฟ้า” กลม ๆ ขนาดมหึมา ที่เต็มไปด้วยดวงดาว ทรงกลมสมมตินี้เรียกว่า “ทรงกลมฟ้า” (Celestial Sphere)  

คำว่า “ทรงกลมฟ้า” (Celestial sphere) หมายถึง ทรงกลมสมมติขนาดใหญ่มีรัศมีอนันต์ โดยมีโลกอยู่ที่จุดศูนย์กลาง (Geocentric) มนุษย์ในอดีตจินตนาการว่า โลกถูกห่อหุ้มด้วยทรงกลมฟ้าซึ่งประดับด้วยดาวฤกษ์ (Star) และเข้าใจว่า ดาวฤกษ์เหล่านี้อยู่ห่างจากโลกด้วยระยะทางเท่ากับรัศมีของทรงกลมฟ้า ทรงกลมฟ้าหมุนรอบโลก 1 รอบ ใช้เวลา 24 ชั่วโมง  ทำให้เราจากมุมมองบนโลกเห็นดาวฤกษ์เคลื่อนที่ไปตามทรงกลมท้องฟ้าด้วยอัตรา 15 องศาต่อชั่วโมง (360°/24 ชั่วโมง = 15°)

แม้ในทางดาราศาสตร์สมัยใหม่ เรารู้แล้วว่า โลกต่างหากที่หมุนรอบตัวเอง แต่แนวคิด “ทรงกลมฟ้า” ยังคงใช้เป็น เครื่องมือทางเรขาคณิต เพื่ออธิบายตำแหน่งและการเคลื่อนที่ของดวงดาวได้ง่ายและเป็นระบบ และนี่เองคือเวทีใหญ่ที่โหราศาสตร์ทุกระบบใช้ร่วมกัน

อ่านเพิ่มเติม: บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 2

บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 1

รายละเอียด

หมวด: 2.บทเรียน โหราศาสตร์พระเวท ขั้นพื้นฐาน

อัปเดตล่าสุดเมื่อ: 19 พฤศจิกายน 2568

จำนวนผู้อ่าน: 293

บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 1

บทเรียนที่ 3 นี้เป็นบทเรียนที่สำคัญมากในการศึกษ วิชาชโยติษะศาสตร์ หรือ วิชาโหราศาสตร์ภารตะ หรือ วิชาโหราศาสตร์พระเวท เพราะนี่คือการปูพื้นฐานความรู้เรื่องระบบจักรราศี–ฤกษ์–นักษัตร-กาลบุรุษ ซึ่งหมายถึงดาราศาสตร์ กรรม ปรัชญาพระเวท โดยความรู้เหล่านี้เป็นความรู้ที่ไม่เคยเปิดเผยที่ใดมาก่อน ซึ่งหากใครเข้าใจบทเรียนนี้บทเดียวเท่านั้น ก็จะสามารถเข้าถึงรากฐานของ “วิชาชโยติษะศาสตร์” ทั้งระบบเกือบทั้งหมด

อ่านเพิ่มเติม: บทเรียนที่ 3 รากฐานของวิชา”โหราศาสตร์พระเวท“ ”โหราศาสตร์พระเวท“ทั้งระบบ ตอนที่ 1