ฮวงจุ้ย 地理風水

ต้นกำเนิดวิชาฮวงจุ้ย

ฮวงจุ้ยเป็นหนึ่ง 1 ใน 5 ศิลปะวิทยาการอันลึกลับของจีน ซึ่งเป็นแขงหนึ่งของวิชา เซี่ยงซู่ หรือ 相術(รูปลักษณ์) และเป็นวิธีการจำแนกรูปลักษณ์ทางภูมิศาสตร์ ซึ่งเรียกว่า ตี้เซี่ยง地相สมัยโบราณเรียกวิชาฮวงจุ้ยนี้ว่า วิชาขั่นอี๋ 勘舆術 ซึ่งมีจุดมุ่งหมายใช้สำหรับในการเลือกสรรทำเลก่อสร้างพระราชวัง คัดสรรทำเลที่ตั้ง เพื่อสร้างเมือง หรือหมู่บ้าน ตลอดจนกระทั้งหาชัยภูมิที่เป็นมงคลสำหรับสร้างฮวงซุ้ย(หลุมฝังศพ) โดยมีพื้นฐานทางหลักวิชาการและทฤษฎีของวิชานี้รองรับ นอกจากนี้วิชาฮวงจุ้ยนี้ยังมีฉายาเรียกอีกว่า วิชา 青囊 อ่าน “แชลั้ง” หรือวิชาย่ามเขียว หมายถึงสมัยโบราณซินแสมักใช้ย่ามสีเขียวในการใส่อุปกรณ์สำหรับเดินทางเพื่อดูฮวงจุ้ย