ความรู้-ฮวงจุ้ย

 

 先天卦爻  ปากว้าเหยา (เซียนเทียนกว้าเหยา-โซยทีข่วยง้าว)

ในคัมภีร์โจวอี้ 《周易》ปากว้าหรือโป๊ยข่วยคือ รูปลักษณ์พื้นฐานมีอยู่ 8 ข่วย(ตรีลักษณ์) ซึ่งประด้วยเส้น 3 เส้น(เหยาหรือง้าว)วางเรียงกัน โดย 「一」陽爻 ขีดตรงนับเป็นหยางเหยา 「--」陰爻 ส่วนเส้นประหรือเส้นขาดนับเป็นหยินเหยา เมือนำมาเรียงกันก็จะได้ 3 เหยา หรือนับ 1 ข่วย (ตรีลักษณ์) เมื่อนำมาผสมกันก็จะได้ 8 ข่วย (อัฏฐลักษณ์) ซึ่งประกอบด้วย

乾（☰）”เคี้ยง”、坤（☷）”คุง”、震（☳）”จิ่ง”、巽（☴）”สุ่ง”、坎（☵）”ขั้ม”、離（☲）”ลี้”、艮（☶）”กึ่ง”、兌（☱）”ต่วย”

 

คุณลักษณะพื้นฐานของโป๊ยข่วย ผังก่อนฟ้า

อักษรจีน	乾	坤	震	巽	坎	離	艮	兌
ตรีลักษณ์	☰	☷	☳	☴	☵	☲	☶	☱
ชื่อ	เคี้ยง	คุง	จิ่ง	สุ่ง	ขั้ม	ลี้	กึ่ง	ต่วย
ธรรมชาติ	ฟ้า	ดิน	สายฟ้า	ลม	น้ำ	ไฟ	ขุนเขา	หนองบึง
ครอบครัว	บิดา	มารดา	ลูกชายคนโต	ลูกสาวคนโต	ลูกชายคนกลาง	ลูกสาวคนกลาง	ลูกชายคนเล็ก	ลูกสาวคนเล็ก
สัตว์	ม้า	วัว	มังกร	ไก่	หมูป่า	นกไก่ฟ้า	สุนัข	แพะ
ร่างกาย	ศีรษะ	ท้อง	เท้า	น่อง	หู	ตา	มือ	ปาก
กิริยา	ร่าเริง	ราบรื่น	เคลื่อนไหว	สอดคล้อง	ลึกเข้าไป	สวยงาม	หยุดนิ่ง	การพูด
อำนาจ	ผู้นำ	ฝูงชน
รหัส	1	8	4	5	6	3	7	2
ธาตุ	ทอง	ดิน	ไม้	ไม้	น้ำ	ไฟ	ดิน	ทอง
ประเภท	หยาง	หยิน	หยาง	หยิน	หยาง	หยิน	หยาง	หยิน
ทิศ	ทิศใต้	ทิศเหนือ	ออก/เหนือ	ตก/ใต้	ตะวันตก	ตะวันออก	ตก/เหนือ	ออก/ใต้

 

ในสมัยราชวงศ์ซ่ง ปราชญ์ทั้งหลายในยุคนั้นมีท่าน “เส้ายง 邵雍 ”(คศ.1012-1077) เป็นต้น ได้ทำการศึกษาค้นคว้าและวิจัย ”คัมภีร์อี้จิง” 《易經》และคัมภีร์ ”อี้จ้วน” 《易傳》อย่างจริงจัง จนได้ค้นพบหลักทฤษฎีลึกลับที่ซ่อนอยู่ในคัมคีร์ทั้งสอง นั่นก็คือการค้นพบทฤษฎี ปา-กว้าก่อนฟ้า (先天八卦) และปา-กว้าหลังฟ้า(後天八卦)

ปา-กว้าก่อนฟ้า(先天八卦-โซยทีโป๊ยข่วย) บางครั้งก็ถูกเรียกว่า “ฝูซีปา-กว้า” 伏羲八卦 (ปา-กว้าของจักรพรรดิ์ฝูซี) ส่วนปา-กว้าหลังฟ้า(後天八卦-เอ๋าทีโป๊ยข่วย) ก็มักถูกเรียกว่า “เหวินหวางปา-กว้า” 文王八卦 (ปา-กว้าของจักรพรรดิโจวเหวินหวาง)  

ปา-กว้าสองประเภทนี้สำหรับดูฮวงจุ้ยในวิชาเซวียนเสวีย 玄學 และได้ผสมผสานกับวิชาซู่สู่ 術數 หรือวิชาอภิปรัชญาชั้นสูงของจีนโบราณซึ่งรวมไปถึงโหราศาสตร์จีนทุกแขนง ได้ถูกนำมาใช้อย่างเป็นระบบในยุคต่อๆมา โดยเฉพาะใช้ในวิชาฮวงจุ้ยขั้นสูง โดยมีหลักทฤษฎีว่า 先天為體、後天為用，體用並存  แปลความได้ว่า “ผังก่อนฟ้านั้นแสดงถึงคุณลักษณะภายใน ส่วนผังหลังฟ้าแสดงคุณลักษณะภายนอก และทั้งสองสิ่งนี้จะปรากฏขึ้นพร้อมๆกัน”

**หมายเหตุ คำว่า “ถี่”  體 ไม่ได้แปลว่าร่างกายหรือรูปร่างและ คำว่า”ย่ง” 用 ไม่ได้แปลว่าการนำมาใช้ แต่คำว่า體-用 เป็นคำอภิปรัชญาโบราณ เป็นคำคู่ของสิ่งที่คู่กันแต่ตรงข้ามกัน ในที่นี้คำว่า “ถี่”  體 หมายถึง ปฐมเหตุหรือมูลเหตุดั้งเดิมที่เป็นต้นกำเนิดของทุกสรรพสิ่ง ซึ่งซ่อนอยู่ลึกๆภายใน แต่จะแสดงปรากฏการณ์นี้ออกมาภายนอกผ่านทาง ”ย่ง” 用  

เพื่อความเข้าใจง่ายขึ้น "ผังก่อนฟ้า" เป็นการแสดงคุณสมบัติ ศักยภาพและความสามารถอื่นๆที่เป็นมาแต่กำเนิด เช่น เด็กบางคนกระตือรือร้นมาก แต่เด็กบางคนกลับชอบนิ่งเงียบ

"ผังหลังฟ้า" เป็นการสั่งสมประสบการณ์และทักษะที่ได้เรียนรู้ในระหว่างเติบโตจากเด็กเป็นผู้ใหญ่ เช่น บางคนเมื่อโตมาชอบเรียนด้านศิลปะแต่บางคนเลือกเรียนทางด้านวิทยาศาสตร์

 

ปา-กว้า (โป๊ยข่วย) ก่อนฟ้า

สูตรในการจำ ปา-กว้า ก่อนฟ้า 天地定位 (เทียงตี่เตี่ยอุ่ย)，山澤通氣 (ซัวเซ็กทงขี่)，雷風相薄 (ลุ้ยฮวงเซียงเป๊าะ)，水火不相射 (จุ้ยฮ่วยปุกเซียงเซีย)，八卦相錯 (โป๊ยข่วยเซียงฉ่อ)

ขยายความดังนี้

天地定位，乾南坤北，父親配母親，一陽一陰兩兩相對

天地定位 (เทียงตี่เตี่ยอุ่ย) ฟ้าดินกำหนดตำแหน่ง 乾 เคี้ยงอยู่ทิศใต้คือฟ้า 天, 坤 คุงอยู่ทิศเหนือคือดิน 地 บิดาคู่มารดา หนึ่งหยาง(乾) หนึ่งหยิน(坤)ล้วนตรงข้ามกัน

山澤通氣，艮在西北，兌在東南，少男配少女，一陽一陰兩兩相對

山澤通氣 (ซัวเซ็กทงขี่) ชี่ผ่านภูผาและลำคลอง 艮 กึ่งอยู่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือคือขุนเขา,兌 ต่วยอยู่ทิศตะวันออกเฉียงใต้คือหนองบึง ลูกชายเล็กคู่ลูกสาวเล็ก  หนึ่งหยาง (艮) หนึ่งหยิน (兌)ล้วนตรงข้ามกัน

雷風相薄，震在東北，巽在西南，長男配長女，一陽一陰兩兩相對

雷風相薄 (ลุ้ยฮวงเซียงเป๊าะ) สายฟ้าคู่กับสายลม 震 จิ่งอยู่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือคือสายฟ้า 雷, 巽 สุ่งอยู่ทิศตะวันตกเฉียงใต้คือสายลม 風 ลูกชายคนโตคู่ลูกสาวคนโต  หนึ่งหยาง(震)หนึ่งหยิน (巽) ล้วนตรงข้ามกัน

水火不相射，離東坎西，中男配中女，一陽一陰兩兩相對

水火不相射 (จุ้ยฮ่วยปุกเซียงเซีย) 八卦相錯 (โป๊ยข่วยเซียงฉ่อ) หากไฟกับน้ำไม่เล็งกัน ปา-กว้าย่อมผิดพลาด หมายถึงไฟกับน้ำต้องเล็งกันจึงจะถูก  離 ลี้อยู่ทิศตะวันออก คือ ไฟ 火, 坎 ขั้มอยู่ทิศตะวันตก คือ น้ำ 水 ลูกชายคนกลางคู่ลูกสาวคนกลาง  หนึ่งหยาง (坎) หนึ่งหยิน (離) ล้วนตรงข้ามกัน  โดยสรุปจะเห็นว่า 先天八卦 ปา-กว้าก่อนฟ้า ประกอบด้วยคู่หยินและหยางจะอยู่ตรงข้ามกันเสมอ

 

 

ทิศทางในแผนผังปา-กว้าก่อนฟ้า ในหล่อแกสำหรับดูฮวงจุ้ย ด้านบนคือทิศใต้, ล่างคือทิศเหนือ, ซ้ายคือทิศตะวันออก, ขวาคือทิศตะวันตก,สาเหตุเพราะบ้านในสมัยโบราณส่วนใหญ่จะสร้างบ้านหลังอิงทิศเหนือหันหน้าไปยังทิศใต้ โดยเฉพาะอาคารและสิ่งปลูกสร้างในพระราชวังล้วนหันหน้าไปยังทิศใต้ทั้งสิ้น เมื่อองค์จักรพรรดินั่งบนบัลลังก์ว่าราชการ ก็จะหันพระพักตร์ ไปยังทิศใต้ ดังนั้นสำหรับดูฮวงจุ้ยคติด้านบนคือใต้และด้านล่างคือทิศเหนือจึงเป็นการคุ้นเคยทางภูมิศาสตร์แบบดั้งเดิมของประเทศจีนมาแต่โบราณ

ดังนั้นฟ้าอยู่ด้านบน ดินอยู่ด้านล่าง ทิศใต้จึงเป็นทิศเคี้ยง 乾 ทิศเหนือเป็นทิศคุง 坤 เมื่อทิศทั้งสองจับคู่กันได้แล้ว เราจึงค่อยนำทฤษฏี ทวิภาวะ(หยิน-หยาง) ,จตุลักษณ์ และแผนภูมิปา-กว้ามาจัดวางตามทิศที่เหลือ 6ทิศ ให้สอดคล้องกัน

เช่น จตุลักษณ์ก่อให้เกิดปา-กว้า โดยมี “เหล่าหยาง” 老陽 หรือ “ไท่หยาง”太陽(1 ใน 4 จตุลักษณ์) ก่อให้เกิด เคี้ยงข่วย乾卦และต๋วยข่วย 兌卦 ,ส่วน “เส้าอิม” 少陰 ก่อให้เกิดลี้ข่วย 離卦และจิ้งข่วย 震卦,เส้าหยาง 少陽 ก่อให้เกิดสุ่งข่วย 巽卦 และขั้มข่วย 坎卦 , เหล่าอิม 老陰 หรือ “ไท่อิม” 太陰 ก่อให้เกิดกึ่งข่วย 艮卦 และคุงข่วย 坤卦

ดังนั้นจึงเรียงลำดับได้ดังนี้ 乾 1、兌 2、離 3、震 4，巽 5、坎 6、艮 7、坤 8 เมื่อได้เรียงลำดับตามนี้แล้วก็จะปรากฏภาพแผนผัง ปา-กว้าก่อนฟ้า ขึ้นมาตามรูปภาพประกอบด้านบน